کد مطلب:210469
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:188
چه کسی گفت...؟
«سوگند به خداوند، كه می روم و بسیار سرزنشش می كنم.»
«سفیان ثوری» پیوسته این گفتار، بر لب داشت و اینك زمان آن رسیده بود كه بر گفته اش جامه ی عمل پوشاند؛
-ای فرزند رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم پدرانت نیز هرگز جامه هایی چنین فاخر و زیبا نمی پوشیدند!
امام علیه السلام لبخندی بر لب آورد؛
- روزگار ما، با دوران رسول خدا، كاملا متفاوت است؛ آن هنگام مردم، بسیار فقیر بودند... لباس زیبا و خوب نیز شایسته نیكان است! سپس این آیه را تلاوت فرمود:
«قل من حرم زینة الله التی اخرج لعباده من الطیبات من الرزق...» [1] و باز فرمود:
[ صفحه 44]
- و ما اهل بیت علیهم السلام سزاوارتر از دیگران به بخشش های پروردگاریم. تو نیز بدان كه من این لباس را برای تن آسایی نپوشیده ام.
سپس دست سفیان را گرفت و بر جامه ی خشن و زیرینش نهاد؛ و چنین ادامه داد:
- من لباس زبر را برای خودم پوشیده ام و لباس زیبا و نرم را برای مردم؛ اما تو، جامه ی لطیف را برای تن آسایی خود، بر تن كرده یی و لباس خشن را به مردم، نشان می دهی، تا زاهدت بخوانند. [2] .
[1] اعراف / 32؛ اي رسول ما! بگو چه كسي زينت هاي الاهي و روزي هاي پاكيزه را، كه خدا براي بندگانش آفريده، حرام كرده است؟.
[2] وسايل الشيعه، ج 3؛ فروع كافي، ج 2؛ داستان هاي شنيدني از زندگي چهارده معصوم عليهم السلام /119؛ با تلخيص و تصرف بسيار.